สงครามการค้าไม่ใช่เรื่องใหม่ พวกเขาเกิดขึ้นไกลถึงศตวรรษที่ 17 ในช่วงระยะเวลาของการล่าอาณานิคม การปฏิบัติของสงครามการค้าในตะวันตกในช่วงทศวรรษที่ 1930 ถือว่าเป็นหนึ่งในปัจจัยที่นำไปสู่สงครามโลกครั้งที่สอง เนื่องจากตลาดการค้าโลกในปัจจุบันขึ้นอยู่กับนโยบาย ‘การค้าเสรี’ และ ‘ตลาดเดียวทั่วโลก’ เพื่อประโยชน์ของนักธุรกิจและผู้บริโภคมาตรการใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการปกป้องการค้าควรหลีกเลี่ยง สงครามการค้าอาจนำมาซึ่งผลประโยชน์ในระยะสั้น แต่สามารถนำมาซึ่งความเสียหายสำหรับทุกฝ่ายในระยะยาวโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับบุคคลที่นักเศรษฐศาสตร์หลายคนเชื่อ ‘สงครามการค้า’ ได้กลายเป็นคำที่ใช้บ่อยในสื่อ ‘สงครามการค้า’ เป็นผลมาจากการต่อสู้ทางเศรษฐกิจระหว่างสองประเทศที่มีอำนาจสูงสุด สามารถใช้มาตรการทางการค้าหลายอย่างในช่วงสงครามการค้า มาสำรวจเพิ่มเติมเกี่ยวกับคำนี้รวมถึงคนอื่น ๆ ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการส่งออกข้าวไทยไปยังประเทศอาเซียนคือการเมืองเศรษฐศาสตร์การต่างประเทศโรงงานและการเงิน
ข้าวขาวควรลดต้นทุนการผลิตและเพิ่มปริมาณการผลิตรวมถึงคุณภาพ แบรนด์มาลีมุ่งเน้นไปที่การสร้างแบรนด์และความมั่นใจของผู้บริโภคในการกำจัดการปนเปื้อนของข้าว Khao Hom Pathum ควรเพิ่มการประชาสัมพันธ์และเพิ่มกิจกรรมการตลาดเพื่อแข่งขันกับ Khao Hom Vietnam ข้าวชนิดพิเศษอื่น ๆ ควรให้ความสำคัญกับการประชาสัมพันธ์และจ้างกิจกรรมการตลาดที่สอดคล้องกันในประเทศนำเข้าข้าว ประเทศที่มีการตอบโต้ในการซื้อขายควรสร้างความสัมพันธ์ของเอกอัครราชทูตที่ดีกับประเทศนำเข้าเสนอข้าวไทยชนิดพิเศษและดำเนินการแคมเปญการตลาดในประเทศนำเข้าเพื่อกระตุ้นตลาดอย่างสม่ำเสมอ ในขณะที่อยู่ในประเทศที่ไม่มีมาตรการตอบโต้ควรมีการดำเนินกิจกรรมทางการตลาดมากขึ้นโดยใช้ข้าวไทยชนิดพิเศษและขยายสำนักงานสาขาในประเทศนำเข้าเพื่อจุดประสงค์ทางการตลาดและเข้าใกล้กลุ่มเป้าหมายที่หลากหลาย แคมเปญการตลาดควรได้รับการจัดระเบียบอย่างต่อเนื่องเพื่อกระตุ้นความต้องการของผู้บริโภค วัตถุประสงค์หลักของบทความวิจัยนี้คือการศึกษาและสังเคราะห์ความรู้เกี่ยวกับ“ อุปสรรคที่ไม่ใช่ภาษี” (NTBs) และผลกระทบของพวกเขาต่อการปรับกลยุทธ์ของธุรกิจการส่งออกกล้วยไม้ไทยผ่านการวิเคราะห์ SWOT และเมทริกซ์ TOWS (เป็นเครื่องมือสำหรับการประเมินความสามารถในการแข่งขันด้านสิ่งแวดล้อม) วิธีการวิจัยรวมถึงการทบทวนวรรณกรรมและการศึกษาเอกสารเนื่องจากการสร้างกรอบการวิเคราะห์สำหรับการวิจัยเพิ่มเติมซึ่งคาดว่าจะมีตัวแปรที่เกี่ยวข้องทั้งหมด ‘อาวุธ’ ที่ใช้การทำสงครามการค้าอาจรวมถึงการเพิ่มอัตราภาษี, ขีด จำกัด ของโควต้านำเข้าและอุปสรรคที่ไม่ใช่ภาษี หนึ่งในการกระทำที่รุนแรงที่สุดที่สามารถใช้ในระหว่างสงครามการค้าคือการห้ามการค้าทั้งหมด กลยุทธ์เหล่านี้ดำเนินการด้วยเหตุผลว่าประเทศอื่นกำลังซื้อขายอย่างไม่เป็นธรรมซึ่งทำให้เกิดผลที่ตามมาสำหรับการขาดดุลการค้าและความมั่นคงของชาติในที่สุด คำแนะนำจากการวิจัยรวมถึงรูปแบบการวิเคราะห์อย่างเป็นระบบเกี่ยวกับปัญหาสิ่งกีดขวางที่เกิดจาก NTBS การแก้ปัญหาควรได้รับการพัฒนาโดยคำนึงถึงทั้งด้านเศรษฐศาสตร์และกฎหมายการค้าระหว่างประเทศที่ช่วยให้ทั้งนโยบายการค้าระหว่างประเทศป้องกันและรุกรานในเวทีการค้าโลก (เช่น WTO, Apec, Asem
